Het wonderlijke verhaal van Mats

In 2020 hoorde ik via mijn toenmalige gemeente dat er voor een baby gebeden werd die tegen alle verwachtingen in levend geboren was. Ik heb in die tijd een berichtje aan deze moeder gestuurd en door de tijd heen hadden we af en toe eens contact. Lees hieronder het wonderlijke verhaal van Mats.

Hoe blijde verwachting omsloeg in een nachtmerrie

Daniëlle en haar man waren in 2019 in blijde verwachting van hun vierde kindje. De zwangerschap ging goed. Ze deden verder geen extra testen, want hun vertrouwen was op God. Rond de zestien weken ging Daniëlle naar de verloskundige en naast het checken van de hartje bood de verloskundige aan om een echo te doen. Wat een leuk moment had moeten worden, sloeg om in een nachtmerrie. De verloskundige zag een zak achter het hoofdje van hun kindje. Met spoed werd ze doorgestuurd. Na onderzoek bleek dat hun zoon Mats een open schedeltje had, ook wel encefalocele genoemd. Een aanzienlijk deel van zijn hersenen lag buiten het schedeltje. Een afwijking die niet met het leven verenigbaar is en daarom was opereren voor de artsen ook geen optie. Er wordt hun aangeraden om abortus te doen. Maar dit was voor Daniëlle en haar man absoluut geen optie. Artsen zeiden dat hij direct na de geboorte of in de baarmoeder al zou komen te overlijden. Er was 0% overlevingskans volgens de artsen.

Houvast aan de beloftes van God

Daniëlle en haar man gaan opzoek naar teksten en beloftes van God in de Bijbel over gezondheid. Ze schrijft: 'Als Jezus zegt door mijn striemen ben je genezen, dan is dat de waarheid. Artsen hebben feiten, maar Gods waarheid staat daarboven.' Gods beloften zijn een houvast voor hun. Ze spraken elke dag leven uit over hun zoon. Daniëlle kreeg een beeld van een babywiegje met een kamerscherm in hun slaapkamer. Vlak daarna kreeg ze de vraag van iemand uit haar netwerk of ze belang had bij een kamerscherm. Ze schrijft: ‘Dat kan alleen maar God zijn.’ Steeds als er weer slechte uitslagen kwamen, hield ze zich vast aan dat beeld. Het was een hele spannende zwangerschap. Ze kon zich moeilijk ontspannen en ze heeft veel gehuild en dagelijks moest ze de keuze maken om God te vertrouwen en Zijn woord boven alles te stellen. Daniëlle wilde heel graag een keizersnede om Mats te beschermen, maar hier gingen de artsen niet mee akkoord. Ze vonden het zonde van haar lichaam om daar in te snijden, terwijl het kindje zou overlijden. Ook werd er een ‘niet behandelen beleid’ afgesproken. Geen voeding, geen zuurstof na de geboorde. Dit vond Daniëlle zo wreed. Maar schrijft ze: ‘Onze geweldige God had andere plannen.’

De bevalling

Na 40 weken werd Daniëlle ingeleid en kreeg ze een ruggenprik, zodat ze zich volledig kon richten op de geboorte en pijn geen aanleiding zou zijn in de stagnatie van de geboorte. Mats moest niet te lang in het geboortekanaal zitten in verband met het knappen van de zak met hersentjes en vocht. De gynaecoloog had hier helemaal geen oog voor, want hij zou toch gaan overlijden. Mats werd geboren en kwam grauw en helemaal slap op de wereld. De artsen en andere medici hielden er totaal geen rekening mee dat hij het zou gaan halen. Zodra de navelstreng werd doorgeknipt, begon hij zelf te ademen en werd hij een mooie roze baby. Danielle schrijft: ‘Een prachtig wonder ontvouwde zich vlak voor onze ogen. Zijn apgarscore ging van 4-4 naar een 10. Wel was de zak gescheurd en was er een wond op de zak met vocht en zijn hersentjes. Volgens de arts zou hij nu hersenvliesontsteking krijgen.’ Daniëlle en haar man zijn in geloof gaan bidden hiertegen. Mats kreeg geen hersenvlies ontsteking, terwijl de artsen later wel de meningokokken bacterie in zijn hersenvocht vonden. Een groot wonder. De artsen bleven in de dagen na Mats zijn geboorte aandringen dat ze afscheid moesten nemen en ergerden ze zich aan het feit dat Daniëlle Mats borstvoeding gaf. Ze schrijft: 'Hij dronk zo ontzettend goed! En wat was ik blij dat ik hem zelf kon voeden. We werden naar huis gestuurd op dag drie met een morfinepomp. De kinderthuiszorg zou deze gaan aansluiten. Maar dit hebben we geweigerd. We zagen dat Mats het naar omstandigheden goed deed en tevreden was.’ Ook de kinderthuiszorg vond hen eigenwijze ouders en wilden niet naar hen luisteren. Uit onderzoek bleek dat Mats geen chromosoomafwijking had. Uiteindelijk na veel aandringen bij de artsen is Mats na twee weken geopereerd en hebben ze zijn schedeltje dicht gemaakt, maar ook nu bleven de medici pessimistisch. Hij zou veel gebreken gaan ondervinden in zijn leven, maar niets van dat alles is waar.

hier zie je hoe groot de zak achter zijn hoofdje was

dappere Mats na de operatie

Hoe gaat het nu?

Mats ontwikkelt zich goed, op zijn eigen tempo en geen van die voorspellingen van de artsen is uitgekomen. Daniëlle en haar man geven alle eer aan God. Ze schrijft: ‘Dankzij het volbrachte werk van Jezus Christus!’ Mats is nu een vrolijke kleuter van 5 jaar en is bezig met het zelfstandig gaan zetten van zijn eerste stapjes. ‘Wij zijn onze God voor eeuwig dankbaar.’

Wat een prachtige jongen!

Danielle geeft aan dat ze graag mensen wil bemoedigen die in een zelfde soort situatie zitten. Voel je vrij om haar een berichtje te sturen als je contact met haar wil. Haar email adres is: daniellegovers@gmail.com