Het verlangen naar kindje kan heel groot zijn, maar wat als dit uitblijft? Kies je dan voor IVF?

Deze technische behandeling om een kinderwens te vervullen is heel gangbaar in Nederland. Maar wat is IVF nu precies en is dit wel Bijbels? Hoever ga je om een kinderwens te vervullen? Adam kende Eva en ze werd zwanger. In de intimiteit tussen man en vrouw ontstaat nieuw leven.

Er staan meerdere verhalen in de Bijbel waarin vrouwen met onvruchtbaarheid dealen. Tegenwoordig worstelen ongeveer 1 op de 6 stellen met onvruchtbaarheid. In de Bijbel lezen we de verhalen over bijvoorbeeld Abraham en Sara. Zij hadden een grote belofte ontvangen over hun nageslacht, maar in het natuurlijke was dit helemaal niet meer mogelijk. Toch opende God de moederschoot van Sara. Elisabet en Zacharia kregen ook op oudere leeftijd nog een kind: Johannes. Hanna die haar hart uitstortte bij God in de tempel. Eli dacht dat ze dronken was. Maar dat was ze niet. Hij gaf haar een woord en een jaar later kreeg ze haar zoon Samuel. Voorbeelden van vrouwen die worstelden met kinderloosheid en waar God de moederschoot heeft geopend.

Geloof

Hebreeën 11:11: ‘Door het geloof heeft Sara zelf kracht ontvangen om zwanger te worden en een kind te baren, ondanks haar hoge ouderdom, omdat zij Hem getrouw heeft geacht die dit beloofd had.'

Prachtig deze Bijbeltekst. Ik denk dat alle christelijke stellen die met kinderloosheid dealen dit hun meest ideale plaatje is. Als het in het natuurlijke onmogelijk lijkt, maar door geloof hun wonder ontvangen. Ik ken verhalen van ouders waarbij het niet mogelijk was, maar dat het toch gebeurde. Ik ken ook verhalen waarbij de arts zei: het kan niet en het gebeurde niet. Of verhalen waarbij er niks mis is en alles goed lijkt, maar er toch geen kindje komt. Ik geloof in het geloof van het ontvangen voor een wonder. Hetzelfde als met genezing. We weten ook allemaal hoe dit kan gaan. De een ontvangt het wonder wel en de ander (nog) niet. Dan zit je met een worsteling in je leven. Het verlangen naar een kindje en het uitblijven van een zwangerschap. Ook vanuit mijn eigen leven kan ik niet anders zeggen dan dat moeilijk is.

Persoonlijk

Zelf kom ik uit een groot gezin en heb ik altijd een kinderwens gehad. Op mijn achtendertigste trouwde ik. Mijn man had al een prachtige dochter en we verlangden naar gezinsuitbreiding. Rond mijn veertigste was ik zwanger. Tot mijn verdriet verloren we dit kindje rond acht weken. In mijn rouw en verlies ging ik naar God. Ik las de verhalen van Sara, Elisabet en Hanna. Door het lezen van deze verhalen ontstond er weer hoop in mijn hart dat ik opnieuw zwanger zou worden. Als mensen zeiden moet je niet denken aan IVF? Dan voelde ik mijn hart een hele grote nee. God zal ons zegenen, dat voelde ik als een zeker weten. Drie maanden later was ik opnieuw zwanger. Dit kindje bleef. Wat waren we dankbaar. Om een lang verhaal kort te maken. Onze Rachel had een ernstige chromosoomafwijking. Na acht maanden werd ze geboren en ze bleef tien kostbare weken bij ons. Toen hebben we haar teruggegeven aan Jezus. Je kan mijn verhaal in mijn boek lezen: ‘Haar naam is Rachel, Anna Rachel.’ Haar verlies heeft veel met me gedaan, ook met mijn geloof. Voor mijn gevoel was ik met Rachel ook mijn geloof verloren. Niet in God, want Hij was er en is er. Dat heeft een vele diepere laag gekregen.

Ook hoe ik Jezus heb ervaren in mijn zwangerschap en tijdens Rachel haar leven en sterven. Hij was zo dichtbij. De hemel is nog nooit zo echt voor me geweest en geworden als het nu is. Het landschap van rouw maakte alles zo anders. Alles wat vanzelfsprekend was, was niet meer vanzelfsprekend. Mijn geloof op nieuw leven had echt een deuk opgelopen. Ik wilde niets liever dan opnieuw zwanger worden, maar dat duurde een tijd. Twee en half jaar na Rachel haar overlijden was ik opnieuw zwanger. Na zeven weken verloren we dit kindje. Dit vond ik erg zwaar. Het klopte totaal niet met mijn geloof in Gods goedheid en trouw. Door de tijd heen heb ik mijn verlangen naar een kindje aan God terug kunnen geven. Dit was een reis. In die tijd heb ik ook andere mogelijkheden onderzocht om zwanger te worden. Toch is IVF voor ons geen optie geweest. Voor mij is het de vraag of het Bijbels is om intimiteit en zwanger worden uit elkaar te halen. Door dit uit elkaar te halen kan iedereen met iedereen kinderen krijgen.

De technische behandeling IVF

De reden dat wij niet voor IVF hebben gekozen is omdat er instrumenteel met levens wordt omgegaan. Embryo’s met een slechte kwaliteit worden weggegooid, goede embryo’s worden ingevroren met het risico dat ze de vriezer niet overleven. Als ze over zijn uit een traject kunnen ze worden afgestaan voor wetenschappelijk onderzoek of worden weggegooid. Zwanger worden is altijd een geheimenis geweest. We weten niet wat de kwaliteit van een embryo is. Misschien denk je: Miskramen zijn toch een teken dat het niet goed is. Ja dat klopt, alleen vind ik het anders dat een arts bepaalt dat een embryo slecht is en wordt weggegooid. Ik hoorde eens een verhaal waar de arts zei tegen een vrouw: ‘Dit is je laatste embryo, maar de kwaliteit is te slecht we moeten het weggooien.’ Waarop de vrouw zei: ‘Nee, absoluut niet! Ik wil dat u het terugplaatst.’ De arts heeft dit gedaan (dit was trouwens in Amerika). De vrouw heeft een gezond kindje gekregen. Ik vond het opvallend.

Ouders kunnen hun restembryo’s, die over zijn gebleven uit een traject, doneren aan de wetenschap voor onderzoek. Deze embryo’s zijn nodig voor onderzoek omdat ze graag betere ivf-trajecten willen aanbieden. De slaginskans willen ze verhogen, deze ligt nu op 25%. Er is nu zelfs een wet gemaakt, waarin ze embryokweek willen gaan toestaan. Hier moet nog over gestemd worden. Maar dit gaat voor mij elke grens over van de beschermwaardigheid van leven. Ik zou dit niet voor mijn embryo’s willen, maar ik wil ook niet meedoen aan een techniek waar andermans embryo’s voor worden gebruikt. Wetenschappelijk gezien start leven vanaf de bevruchting. Bijbels gezien start het daarvoor. In Jeremia 1:5 staat: ‘Nog voordat ik U in de moederschoot vormde kende Ik u al.’ God had eerst een plan en toen heeft Hij ons gemaakt. Ook Jezus was die embryo. Toen de Heilige Geest over Maria kwam was daar de bovennatuurlijke bevruchting (Lukas 1:35). Wij zijn allemaal die embryo geweest. Wist je dat er op het moment van de bevruchting een lichtflits is? Waar licht is, is leven. Elk leven is voor God kostbaar.

IVF in Nederland en wereldwijd

In Nederland ziet maar 7% van de gemaakte embryo’s het levenslicht. Jaarlijks worden er ongeveer 70.000 embryo’s gemaakt waar maar 5.000 kinderen uit worden geboren (Podcast dit is de Dag EO ‘Hoever willen we gaan in het kweken van embryo’s aflevering 13 januari 2025). De rest wordt weggegooid, blijft ingevroren of wordt afgestaan voor onderzoek. Ik vraag me af hoeveel embryo’s er in Nederland in de vriezer liggen. Zonen en dochters die bedoeld zijn om te leven. Er gaan meer levens verloren bij IVF dan bij abortus. De laatste cijfers zijn 39.000 abortussen per jaar. Ik vraag me af of mensen een idee hebben van de keerzijde van IVF. Het is de start van de maakbaarheid van het leven. Embryo’s kunnen onderzocht worden op ziektes en bij bepaalde ziektes kan er voor embryoselectie worden gekozen. Bij trajecten in het buitenland kan je kiezen voor een jongetje of meisje, of je kan ook naar het buitenland gaan voor een draagmoeder, eicelbanken, embroyadoptie, spermabanken. Kortom er is wereldwijd een hele commerciële fertiliteitsindustrie ontstaan. Een kind is een product geworden. Door IVF is er geen grens op de maakbaarheid van het leven. Sinds 2023 zijn er in Engeland acht baby’s geboren met genetische materiaal van drie ouders. Voor het maken van een gezonde embryo gaat er ook een gezonde embryo verloren.

Een andere weg

Voor mij was de vraag: hoever wil ik gaan in mijn kinderwens? Als iets mogelijk is betekent dit niet dat het altijd goed is. Zo kijk ik naar IVF. Als een zwangerschap uitblijft gaan we vaak naar het ziekenhuis. Mijn ervaring is dat zij niet kijken naar je hormoonhuishouding of andere oorzaken die het uitblijven van een zwangerschap kunnen veroorzaken. Ik wil noemen dat er meer opties zijn. De medische wereld zal het je niet vertellen. Maar er zijn organisaties of coaches die met jou kijken naar je vruchtbaarheid, je leefstijl en wat daar te veranderen is. Er kan ook een trauma zijn of een geestelijke belasting. We zijn mens met een geest, ziel en lichaam. Ik denk dat dit een onderbelichte kant is. Kan het ook samen gaan? Geloof en kijken naar je vruchtbaarheid, je gezondheid, je hormoonbalans etc. Maar als het zwanger worden uitblijft dan is daar die worsteling, het verlangen naar. Lana Savchuk deelde in een video over hun kinderwens. Zij zei iets moois: ‘Ik moest vrede maken met mezelf wat de uitkomst ook zou zijn: wel kinderen of geen kinderen.’ Dit kan echt een proces zijn. Toch geloof ik dat er altijd een weg is met Jezus. Een weg van genezing van je hart, van de rouw en het gemis en het verlangen. Voor mezelf heb ik jaren geleden besloten dat Jezus mijn doel is; niet een man en ook niet een kind. Ik moest weer terug naar dit besluit: Christus is mijn doel. God is een goede Vader. Hij heeft goede plannen voor ons leven, ook als het anders gaat dan we hebben gehoopt of gedacht.

Als je hierover door wil praten, kan je contact met me opnemen via deze site. Bezoek ook eens de site van de NPV een organisatie die Bijbels gefundeerd is en veel informatie geeft en steun rondom zwangerschapswens; www.npvzorg.nl

Ook wil ik de volgende organisaties noemen www.fertilitycare.nl en www.selahtherapie.nl

Vlad en Lana Savchuk van HungryGen Church; medisch gezien was het onmogelijk om een kindje te krijgen. Na 13 jaar was ze zwanger: https://www.youtube.com/watch?v=WcWNJukIiSw&t=610s

Powerful woman organiseert op zaterdag 28 februari 2026 een Pro Life Dag in Putten. Een dag om je te inspireren over het ongeboren leven, de Bijbelse visie hierop en hoe kan jij je inzetten hiervoor. Verdere informatie volgt binnenkort.